ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
نویسندگان: ابوالقاسم دادور، مریم کشمیری
نشریۀ جلوۀ هنر دانشگاه الزهرا
دورۀ 9، ش 2، پاییز و زمستان 1396
صفحات 53 تا 62
ادامه مطلب ...
نویسندگان: زهرا رهبرنیا، مریم کشمیری
نشریۀ کیمیای هنر، فرهنگستان هنر
سال ششم، شمارۀ 23، صفحات 85 تا 98
ادامه مطلب ...
آنچه در ادامه میآید، بیان هنری و نقشمایههای تزیینی قفلهای ایرانی است. روشن است شکل هنری قفل یا تزیینات بدنۀ آنها با کارآمدی یا عملکرد قفل هیچ پیوستگی ندارد و تنها خلاقیت و ذوق هنری صنعتگر ایرانی را بازمیتاباند.
پارۀ نخست این مقاله را اینجا بخوانید.
همچنین برای آگاهی بیشتر نگاه کنید به: کتاب مجموعهای از قفل و کلید ایرانی و خارجی، به قلم کرامتالله نیّر؛ تهران: انتشارات دانشگاه تهران؛ چاپ نخست، 1393. دربارۀ کتاب اینجا بخوانید. کتاب را از اینجا تهیه کنید.
مستندی از مجموعه قفلهای کرامتالله نیّر را اینجا ببینید (از مجموعۀ کلکسیونرهای ایرانی؛ سایر بخشهای این مجموعه را اینجا دریافت کنید).
ادامه مطلب ...
شواهدی در دست است که نشان میدهد در روزگاران پیشین، در بسیاری از شهرهای ایران، قفلسازی رواج بسیار داشته است. در دوران قدیم، هنر قفلسازی همانند دیگر صنایع وابسته به فلزکاری از اهمیت بسیاری برخوردار بوده و بهویژه در دوران اسلامی، در قالب شاخهای مستقل راه کمال پیموده است. در این دوران، قفلها در کنار ویژگی امنیتی خود، چیزهایی نمادین و حتی مذهبی بودند که در مراسم گوناگون کاربرد مییافتند. برای نمونه، دخیل بستن و قفل بستن را میتوان به یاد آورد (کسرایی، 1391). پیش از حملۀ مغول، شهرهای اصفهان، یزد، اردبیل، کرمانشاه، جهرم، همدان، بروجرد و ... از مهمترین مراکز قفلسازی ایران بود (ابراهیمی و یزدانپناه، 1387: 85). امروزه از میان شهرهای برشمرده، تنها برخی چون بروجرد همچنان به ساخت قفلهای قدیمی مشغولند. نیز از مهمترین مراکز قفلسازی سنتی میتوان به چالشتر (7 کیلومتری شهرکرد و کرند) اشاره کرد که در آن صنعت ساخت قفلهای قدیمی از رونق نسبی برخوردار است (کسرایی، 1391). در ادامه پس از آشنایی با گونههای قفلهای ایرانی، آنها را با توجه به تزیینات و نمودهای هنری بررسی خواهیم کرد.