پارۀ نخست را اینجا ببینید.
پارۀ دوم را اینجا ببینید.
شاهنامۀ بزرگ یا کبیر ایلخانی/ مغول، نام نسخهای مصور از دورۀ ایلخانی است که به دلیل اندازۀ بزرگ برگههایش بدین نام خوانده میشود. برای نمونه، برپایۀ گزارش گالری هنری فریر، برگهای که نگارۀ «مرگ اسکندر» را دربردارد، ۵۷/۶ در ۳۹/۷ سانتیمتر است.
پژوهشگران براین باورند که شاهنامۀ بزرگ مغول را در روزگار فرمانروایی ابوسعید ایلخانی در کارگاه پررونق دربار وی و با پشتیبانی او پرداختهاند؛ ازاینرو در برخی منابع با نام شاهنامۀ ابوسعیدی آمده است.
در ۱۹۱۰ م/ حدود ۱۲۸۸ ه.ش، این نسخه با واسطه به دست مجموعهداری فرانسوی با نام ژرژ ژوزف دموت (George Joseph Demotte) رسید. دموت برای فروش این نسخه پربها، پیشنهادات بسیاری به مجموعهها و گالریهای هنری داد که البته بهای بالای آن، سدی بزرگ در برابر استقبال ایشان از خرید بود. دموت برآن شد شیرازۀ این نسخۀ بیهمتا را بگشاید و برگههای آن را بهگونهای منفرد بفروشد. همین تصمیم نابخردانه سبب گردید امروزه برگههای شاهنامۀ ابوسعیدی در سراسر جهان پراکنده باشد. متأسفانه در پی این اقدام، بسیاری از صفحات متنی نیز گم شد. ازاینروست که برخی منابع، بهویژه منابع غربی، گاه این شاهنامه را شاهنامۀ دموت میخوانند.
امروزه برگههایی از این نسخۀ ممتاز را میتوان در مجموعۀ ناصر خلیلی، مجموعۀ کلولند، موزۀ متروپولیتن، مجموعۀ دانشگاه هاروارد، مجموعۀ هنری فریر، موزۀ بریتانیا، موزۀ هنری نلسون ـ اتکینز، مجموعۀ هنری دیترویت، موزۀ هنرهای زیبای بوستون، موزۀ لوور، مجموعۀ کنتس دوپهاگ و موزۀ رضا عباسی تهران یافت.
نوشتار حاضر در چندین بخش، برگههای مجموعههای یادشده را در اختیار هنرپژوهان میگذارد.
ادامه مطلب ...
از دیرباز همواره بر سر ماهیت نگارگری ایرانی حرفوسخنها بوده است؛ فضای هندسی ناآشنای نگارههای ایرانی، رنگهای درخشان و پرجلای آن، الگوسازی چهرهها و شخصیتها و ... سبب شد بسیاری هنرپژوهان ـ بهویژه شرقشناسان ـ چنین تصور کنند که بیتردید نگارگران ایرانی در پی بازنمایی فضایی خیالی و دور از واقعیت این جهان بودند. تحلیل نگارگری ایرانی برپایۀ نگاههای صوفیانه و اشراقی حتی از چارچوبها و مبانی نگارگری ایرانی فراتر رفت و بررسی شخصیت تکتک هنرمندان را نیز دربرگرفت؛ ازاینرو، برای انسان امروز، جهان هنری ایران کهن، بیش از پیش رازآمیز و درکناشدنی شد.
ادامه مطلب ...پارۀ نخست را اینجا ببینید.
شاهنامۀ بزرگ یا کبیر ایلخانی/ مغول، نام نسخهای مصور از دورۀ ایلخانی است که به دلیل اندازۀ بزرگ برگههایش بدین نام خوانده میشود. برای نمونه، برپایۀ گزارش گالری هنری فریر، برگهای که نگارۀ «مرگ اسکندر» را دربردارد، ۵۷/۶ در ۳۹/۷ سانتیمتر است.
پژوهشگران براین باورند که شاهنامۀ بزرگ مغول را در روزگار فرمانروایی ابوسعید ایلخانی در کارگاه پررونق دربار وی و با پشتیبانی او پرداختهاند؛ ازاینرو در برخی منابع با نام شاهنامۀ ابوسعیدی آمده است.
در ۱۹۱۰ م/ حدود ۱۲۸۸ ه.ش، این نسخه با واسطه به دست مجموعهداری فرانسوی با نام ژرژ ژوزف دموت (George Joseph Demotte) رسید. دموت برای فروش این نسخه پربها، پیشنهادات بسیاری به مجموعهها و گالریهای هنری داد که البته بهای بالای آن، سدی بزرگ در برابر استقبال ایشان از خرید بود. دموت برآن شد شیرازۀ این نسخۀ بیهمتا را بگشاید و برگههای آن را بهگونهای منفرد بفروشد. همین تصمیم نابخردانه سبب گردید امروزه برگههای شاهنامۀ ابوسعیدی در سراسر جهان پراکنده باشد. متأسفانه در پی این اقدام، بسیاری از صفحات متنی نیز گم شد. ازاینروست که برخی منابع، بهویژه منابع غربی، گاه این شاهنامه را شاهنامۀ دموت میخوانند.
امروزه برگههایی از این نسخۀ ممتاز را میتوان در مجموعۀ ناصر خلیلی، مجموعۀ کلولند، موزۀ متروپولیتن، مجموعۀ دانشگاه هاروارد، مجموعۀ هنری فریر، موزۀ بریتانیا، موزۀ هنری نلسون ـ اتکینز، مجموعۀ هنری دیترویت، موزۀ هنرهای زیبای بوستون، موزۀ لوور، مجموعۀ کنتس دوپهاگ و موزۀ رضا عباسی تهران یافت.
نوشتار حاضر در چندین بخش، برگههای مجموعههای یادشده را در اختیار هنرپژوهان میگذارد.
ادامه مطلب ...
پژوهشگران براین باورند که شاهنامۀ بزرگ مغول را در روزگار فرمانروایی ابوسعید ایلخانی در کارگاه پررونق دربار وی و با پشتیبانی او پرداختهاند؛ ازاینرو در برخی منابع با نام شاهنامۀ ابوسعیدی آمده است.
در ۱۹۱۰ م/ حدود ۱۲۸۸ ه.ش، این نسخه با واسطه به دست مجموعهداری فرانسوی با نام ژرژ ژوزف دموت (George Joseph Demotte) رسید. دموت برای فروش این نسخه پربها، پیشنهادات بسیاری به مجموعهها و گالریهای هنری داد که البته بهای بالای آن، سدی بزرگ در برابر استقبال ایشان از خرید بود. دموت برآن شد شیرازۀ این نسخۀ بیهمتا را بگشاید و برگههای آن را بهگونهای منفرد بفروشد. همین تصمیم نابخردانه سبب گردید امروزه برگههای شاهنامۀ ابوسعیدی در سراسر جهان پراکنده باشد. متأسفانه در پی این اقدام، بسیاری از صفحات متنی نیز گم شد. ازاینروست که برخی منابع، بهویژه منابع غربی، گاه این شاهنامه را شاهنامۀ دموت میخوانند.
امروزه برگههایی از این نسخۀ ممتاز را میتوان در مجموعۀ ناصر خلیلی، مجموعۀ کلولند، موزۀ متروپولیتن، مجموعۀ دانشگاه هاروارد، مجموعۀ هنری فریر، موزۀ بریتانیا، موزۀ هنری نلسون ـ اتکینز، مجموعۀ هنری دیترویت، موزۀ هنرهای زیبای بوستون، موزۀ لوور، مجموعۀ کنتس دوپهاگ و موزۀ رضا عباسی تهران یافت.
نوشتار حاضر در چندین بخش، برگههای مجموعههای یادشده را در اختیار هنرپژوهان میگذارد.ادامه مطلب ...
مریم کشمیری، دکتری پژوهش هنر (نویسندۀ مسئول)
زهرا رهبرنیا، دکتری پژوهش هنر
نشریۀ مبانی نظری هنرهای تجسمی، دورۀ ۳، شمارۀ ۲، پاییز و زمستان ۱۳۹۷، صفحات ۵-۲۰.
ادامه مطلب ...
مریم کشمیری؛ زهرا رهبرنیا (پژوهشی برگرفته از رسالۀ دکتری نویسندۀ نخست)
نشریۀ علمی ـ پژوهشی هنرهای زیبا، هنرهای تجسمی، دانشگاه تهران
ادامه مطلب ...
در این بخش، تصویرهای 55 تا 74 ورقه و گلشاه آمده است. برای دیدن تصویرهای 1ـ18 به اینجا بروید؛ تصویرهای 19ـ36 را اینجا ببینید و نیز برای تصویرهای 37تا 54، اینجا را بنگرید (شمارۀ تصویرها، با شمارۀ نسخهنگارهها در کتاب اصلی یکسان نیست).
در این بخش، تصویرهای 37تا 54 ورقه و گلشاه آمده است. برای دیدن تصویرهای 1ـ18 به اینجا بروید؛ نیز تصویرهای 19ـ36 را اینجا ببینید (شمارۀ تصویرها، با شمارۀ نسخهنگارهها در کتاب اصلی یکسان نیست).
ادامه مطلب ...
در این بخش، تصویرهای 19 تا 36 ورقه و گلشاه آمده است. برای دیدن تصویرهای 1ـ18 به اینجا بروید (شمارۀ تصویرها، با شمارۀ نسخهنگارهها در کتاب اصلی یکسان نیست).
ادامه مطلب ...